παρά ...μύθοι
Κυλάει αργά αυτό το παραμύθι
δίχως ρηγάδες δίχως λυγμούς
κυλάει αργά αυτό το παραμύθι
χωρίς εντάσεις χωρίς ρυθμούς
κυλάει αργά αυτό το παραμύθι
σαν κάποιος θέλει να μας αποκοιμίσει
κυλάει αργά κι από θανάτους βρίθει
κι ούτε στο τέλος θα τους αποτιμήσει
δεν έχει δράκο, ούτε και πρίγκιπα
καμιά νεράιδα φωτερή να μας πλανέψει
δεν έχει φίλτρα μαγικά, νερά αθάνατα
κανέναν πεθαμένο ν’ αντρειέψει
κυλάει αργά, αργά σαν το ποτάμι
που έχει χάσει πλέον την ορμή
κι όσοι το ακούμε αφόρητη πλήξη
μας έχει βαρύνει μες την ψυχή
(Ηράκλειο 1998)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου