«δημοκρατία»

Η «αστική δημοκρατία» αυτή η ιέρεια του καπιταλισμού, μπογιαντισμένη και σοβαντισμένη, μετατρέπει την ζωή σε επιβίωση για τους πιο τυχερούς και σε θάνατο για τους πιο άτυχους. Κάποιοι ίσως νομίζουν πως θα βρουν τη λύση εντός της, μα εντός της μόνο "κουρσάρων ξίφη". Και όχι, δεν θα μπω φυσικά σε καμιά διαδικασία να την συγκρίνω με τα χειρότερα απ’ αυτήν που όντως υπάρχουν. Μα εμείς θέμε τη ζωή ολόκληρη και για όλους. Γραμμένο τον Απρίλιο-Μάιο  του 2001 στο Ηράκλειο, αν και αυτό μάλλον δεν έχει σημασία καθώς θα μπορούσε να είναι γραμμένο οποτεδήποτε, οπουδήποτε.

"δημοκρατία..."

Σαν τ’ αλογάκι που οι Δαναοί

Προσφέρανε στους Τρώες δώρο

Έχω και ‘γω στο κούφιο μου κορμί

Για τους φονιάδες κρύψει χώρο

----------------------------------------------------

Ζητωκραυγές, επευφημίες, χαρά πλέρια

Η άφιξη μου έχει προκαλέσει

Και ‘σεις με σηκωμένα χέρια

Στέρεα μου στήσατε μια θέση

----------------------------------------------------

Δεν ήρθα εδώ με τόξα και μαχαίρια

Μόνο τα μέσα αλλάζουν στους καιρούς

Φέρνω γιορτές, σας έταξα τ’ αστέρια!

Απ’ τα μανίκια μου βγάζω θεούς!

----------------------------------------------------

Δούρειος ίππος είμαι και ‘γω

Στη θέα μου παραληρούν ματωμένα πλήθη

Ξύλινο άλογο έχουν οδηγό

Που κρύβει εντός του κουρσάρων ξίφη

-------------------------------------------------------

Σεις, υπηρέτες της «δημοκρατίας»

Συ, «λεύτερη» μες τα δεσμά ζωή

Πόσο μ’ αρέσει να φυσάω στο πρόσωπο σας

Τούτη μου τη θανατερή πνοή