En passant
Πάνω που λες να ξεμυτίσεις,
θαρραλέα, με φόρα, κι όχι διστακτικά και μεσοβέζικα,
μια κραυγή
– «Αν πασάν!»
σε σφάζει.
Σου επιβάλλει την ανυπαρξία ξανά,
νομοθετημένα, μ’ έναν τρόπο παράλογο,
ανάλογο μιας
ατσάλινης συντεταγμένης λογικής.
Πεθαίνεις κι εσύ που θέλησες να
προσπεράσεις,
ως η άλλη όψη
των υπολοίπων που μ’ εκείνο το κουτσό βήμα αντίκρισαν κατάματα τον θάνατο.
Κι όσο οι κανόνες δεν αλλάζουν, θα πεθαίνεις…
(Ανώγεια Οκτώβρης 2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου